Dodatki do produkcji 
Inicjatory 
Materiały rdzeniowe 
Napełniacze 
Narzędzia 
Rozdzielacze 
Technologie próżniowe 
Urządzenia i linie produkcyjne 
Wzmocnienia 
Żelkoty / topkoty 
Żywice TECHNOLOGIA INFUZJA
Proces infuzji zawiera połączenie elementów innych metod zamkniętych jak RTM i technologia worka próżniowego. Po nałożeniu żelkotu, układa się zbrojenie…
Czytaj więcej
C-L to rozwój i innowacyjność. C-L to lojalność oraz długotrwała współpraca z partnerami biznesowymi. Win-Win to zasada, którą się kierujemy.
Czytaj więcej
Jesteśmy liderem w zakresie dystrybucji surowców i urządzeń do produkcji kompozytów. Wspólnie tworzymy system, którego celem jest zapewnienie naszym klientom optymalnych warunków produkcji, a tym samym maksymalizację zysków i trwały rozwój firmy.
Czytaj więcej
Jesteśmy liderem w zakresie dystrybucji surowców i urządzeń do produkcji kompozytów. Wspólnie tworzymy system, którego celem jest zapewnienie naszym klientom optymalnych warunków produkcji, a tym samym maksymalizację zysków i trwały rozwój firmy.
Czytaj więcejC-L Sp. z o.o. jest firmą handlową z siedzibą w Słupsku, założoną w 1998 roku przez liderów branży chemicznej, firmę Connector z Poznania i Laminopol ze Słupska. Ideą utworzenia grupy C-L była możliwość wzajemnego wsparcia we wspólnych obszarach działania, wzmocnienie pozycji zakupowej i co za tym idzie uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynku.
Jesteśmy liderem w zakresie dystrybucji surowców i urządzeń do produkcji kompozytów. Wśród naszych dostawców są firmy o ugruntowanej i znaczącej pozycji w świecie. Wspólnie tworzymy system, którego celem jest zapewnienie naszym klientom optymalnych warunków produkcji, a tym samym maksymalizację zysków i trwały rozwój firmy. System ten uwzględnia najnowsze rozwiązania technologiczne, oparte na najostrzejszych kryteriach ekologicznych, kompleksowość oraz ciągłość dostaw.
Czytaj więcej
Pobierz zapytanie ofertowe w formacie pdf Słupsk, dn. 2.09.2019 r. Zapytanie ofertowe 1/08/2019 W związku z planowaną realizacją działań wynikających…
Czytaj więcej
Proces infuzji zawiera połączenie elementów innych metod zamkniętych jak RTM i technologia worka próżniowego. Po nałożeniu żelkotu, układa się zbrojenie…
Czytaj więcej
1. Przygotowanie powierzchni formy. Obejmuje polerowanie w przypadku renowacji okresowej form. Czynność ta ma na celu oczyszczenie pracującej wcześniej formy…
Czytaj więcej
Model Do produkcji użyj materiałów odpornych na działanie styrenu, Do produkcji użyj materiałów odpornych na działanie podwyższonych temperatur, Użyj wysokiej…
Czytaj więcejJesteśmy dystrybutorami surowców i urządzeń do produkcji różnego rodzaju kompozytów. Dzięki wieloletniemu doświadczeniu oraz współpracy z renomowanymi i sprawdzonymi producentami, możemy zaproponować naszym klientom najwyższej jakości materiały w korzystnych cenach. Zapewniamy profesjonalną obsługę każdego zamówienia, fachowe doradztwo oraz szybką dostawę zakupionych towarów.
Kompozyty to materiały o niejednorodnej strukturze, złożone z przynajmniej dwóch komponentów (fazy zbrojącej i osnowy) o określonych, pożądanych właściwościach. Własności kompozytów mają większą wartość niż właściwości każdego z komponentów osobno, a także są lepsze od tych, które wynikałyby z ewentualnego zsumowania lub wyciągnięcia średniej z poszczególnych właściwości owych komponentów. Zwykle jeden ze składników stanowi lepiszcze, zapewniające elastyczność, twardość i spójność materiału, natomiast drugi jest elementem konstrukcyjnym, gwarantującym odporność na rozciąganie i ściskanie.
Tworzywa kompozytowe charakteryzują się strukturą, która zależy zazwyczaj od właściwości materiału osnowy, technologii wytwarzania, strefy połączenia między zbrojeniem a osnową, rodzaju, udziału i rozkładu fazy zbrojącej oraz właściwości. Prawidłowa struktura odznacza się równomiernym rozkładem fazy.
Właściwości tego typu materiałów zależą przede wszystkim od odległości międzywłóknowych i międzycząsteczkowych. Istotna jest powierzchnia rozdziału osnowa -zbrojenie, wywierająca wpływ m.in. na tłumienie drgań czy też mechanizm pęknięć osnowy i kompozytu jako całości, czyli na właściwości mechaniczne i np. odporność korozyjną materiału.
Kompozyty zwykle cechują się dużą wytrzymałością, trwałością i solidnością, a przy tym lekkością, dzięki czemu często z powodzeniem są one w stanie zastąpić stal czy inne metale. Są odporne na korozję zarówno w pokojowej, jak i zwiększonej temperaturze. Niektóre z nich są też żaroodporne i żarowytrzymałe. Większość z nich można bez przeszkód projektować i kształtować zależnie od swych wymagań i preferencji. Wyjątkowa struktura i właściwości materiałów kompozytowych sprawiają, że są one od lat powszechnie stosowane w życiu codziennym i w różnych gałęziach przemysłu.
Wyróżnia się cztery główne rodzaje kompozytów: strukturalne, laminaty, nano- i mikrokompozyty oraz stopy strukturalne, będące rodzajem stopów metali (przykłady kompozytów tego typu to duraluminium i stal damasceńska). W mikro- i nanokompozytach regularna struktura jest zorganizowana na poziomie nadcząsteczkowym, np. w drewnie. Laminaty z kolei składają się z włókien zatopionych w lepiszczach. Wśród nich wyróżnić można maty (np. pykret), tkaniny kompozytowe i taśmy jednokierunkowe. Kompozyty natomiast cechują się występowaniem ciągłych struktur komponentów konstrukcyjnych, takich jak warstwy, pręty czy struktury trójwymiarowe regularne.
Materiały kompozytowe można również podzielić ze względu na osnowę oraz zbrojenie kompozytu (rodzaj fazy zbrojącej). Biorąc pod uwagę ostatni element, można wydzielić kompozyty zbrojone włóknami krótkimi i ciągłymi, jak również kompozyty zbrojone dyspersyjnie i cząsteczkami. Kompozyty włókniste składają się z włókien metalowych, ceramicznych, whiskerów i z tworzyw sztucznych.
Ze względu na osnowę, wyróżniamy natomiast kompozyty o osnowie metalowej i niemetalowej, w tym polimerowej oraz ceramicznej. Materiały kompozytowe o osnowie metalowej charakteryzują się zwykle konkretnymi właściwościami technologicznymi, wytrzymałościowymi i eksploatacyjnymi. Osnowa kompozytu w tych surowcach to zazwyczaj stopy niklu i żelaza, magnez, cyna, aluminium, tytan, srebro, ołów, miedź, nadstopy i intermetale. Z kolei materiały kompozytowe o osnowie polimerowej składają się z żywic chemoutwardzalnych (poliestrowych, silikonowych i epoksydowych) i termoutwardzalnych (aminoplastów i fenoplastów), a także z tworzyw termoplastycznych, takich jak polipropylen, poliamidy, poliwęglan, poliestry termoplastyczne czy też polimery styrenowe.
Elementy kompozytowe znajdują szerokie zastosowanie jako elementy konstrukcyjne w wielu dziedzinach, w tym w astronautyce i technice lotniczej (w montażu np. sztucznych satelitów, rakiet i części samolotów), produkcji części urządzeń, maszyn i wyrobów sprzętu sportowego (np. tyczek i oszczepów, nart i łodzi), czy w przemyśle środków transportu szynowego i kołowego (np. okładzin hamulcowych, zderzaków w pojazdach, resorów) oraz militarnym. Poszczególne kompozyty wykorzystano np. w wysokich wysięgnikach anten w teleskopie Hubble’a, w środkach transportu (jako elementy zawieszenia, układu hamulcowego, napędu i silnika, m.in. zawory, tuleje cylindrowe, korbowody, wały napędowe, tłoki czy łożyska ślizgowe). Są one stosowane również w medycynie i stomatologii (implanty zębowe). Najpowszechniej jednak wykorzystuje się materiały kompozytowe w budownictwie, np. jako żelbet czy beton.
